Obchodzony 29 kwietnia Międzynarodowy Dzień Tańca to święto ustanowione w 1982 roku przez Komitet Tańca Międzynarodowego Instytutu Teatralnego. Jest to dobra okazja do przedstawienia trzech tureckich tańców ludowych.
Pierwszy z nich to Zeybek czyli tradycyjny taniec ludowy pochodzący z zachodniej Anatolii. Nazwa tańca odnosi się do grupy młodych buntowników (Zeybeków), którzy zamieszkiwali zachodnią Anatolię. Zeybek jest tańcem reprezentującym męskość i odwagę, a jego odtańczenie przypomina małe przedstawienie. Tradycyjny strój ludowy do tańczenia Zeybek składa się z fezu oraz zdobionych Anatolijskimi motywami spodni, kamizelki oraz pasa. Taniec wykonuje jedna lub kilka osób ustawionych w kręgu. Tancerz unosi ręce na wysokości ramion, a następnie powoli porusza się stawiając duże kroki w rytm tradycyjnej muzyki. Jednym z charakterystycznych elementów jest pochylanie się i dotykanie ziemi kolanem, choć taniec różni się w zależności od lokalizacji (jest ich prawie 20 rodzajów). Przykładowe wykonanie tańca Zeybek w serialu “Wieczna miłość” (oryg. „Kara Sevda”) można obejrzeć klikając tutaj.
Kolejnym charakterystycznym tańcem jest Horon pochodzący ze wschodniego regionu Morza Czarnego. Nazwa tańca pochodzi od greckiego słowa χορός dosł. „taniec”. Horon wykonuje grupa tancerzy pod przewodnictwem lidera, który prowadzi grupę oraz okrzykiem wydaje polecenia dotyczące kolejnych ruchów. Jest to dynamiczny taniec, którego charakterystycznym elementem jest energiczne wzruszanie ramion i szybkie wymachy stóp. Tradycyjny strój męski składa się m. in. z koszuli, spodni, kamizelki oraz nakrycia głowy zwanego kabalak, a także akcesoriów np. paska czy łańcuszka, podczas gdy strój kobiecy to suknia, wełniane skarpety, tkana przepaska na biodra, naszyjnik, buty oraz chusta na włosy. Jak wygląda taniec Horon można zobaczyć na przykładzie zespołu tańca z Yalovy tutaj.
Trzeci taniec to pochodzący z regionu południowo-wschodniej Anatolii Halay. Nazwa pochodzi od kurdyjskiego czasownika hildan/haldan oznaczającego “grać, skakać”. Tancerze ustawieni w krąg trzymają się za ręce lub kładą je na ramionach “sąsiada”. Pierwsza osoba trzyma w ręce chusteczkę, którą potrząsa w rytm muzyki, a reszta podąża za nią – najpierw wolnym krokiem, który przyśpiesza w miarę tańca. Strój męski składa się z koszuli, kamizelki oraz tkanej chusty na głowę zaś damski z długiej kamizelki, luźnych spodni i kolorowej opaski. Przykładowe wykonanie można zobaczyć w serialu “Legenda” (oryg. “Adı Efsane”) klikając tutaj (od 1:12).
Tureckie tańce ludowe są różnorodne oraz dynamiczne. W zależności od prowincji muzyka, strój oraz rodzaj wykonywanych przez tancerzy figur może się od siebie różnić. Ważnym elementem jest muzyka: wykonywana przy pomocy takich instrumentów jak bębny, zurna (instrument dęty o ostrym dźwięku) czy kemendże, czyli instrument przypominający małe skrzypce. Co ciekawe, tureckie tańce ludowe tańczone są na weselach (nie w formie pokazu, ale standardowej zabawy). Biorąc pod uwagę to, że w Polsce nikt nie tańczy na weselu krakowiaka czy oberka, widać jak mocno Turcy przywiązani są do swojej kultury.
